شعر: سعید بیابانکی

^{اگر از حال ما بپرسی همه خوبیم، ولی تو باور مکن!}

^{به نام عشق که زیباترین سر آغاز است
هنوز شیشه ی عطر غزل درش باز است}

^{جهان تمام شد و ماهپاره های زمین
هنوز هم که هنوز است کارشان ناز است}

^{هزار پند به گوشم پدر فشرد و نگفت
که عشق حادثه ای خانمان بر انداز است}

^{پدر نگفت چه رازی است این که تنها عشق
کلید این دل ناکوک ناخوش آواز است}

^{به بام شاه و گدا مثل ابر می بارد
چقدر عشق شریف است و دست و دل باز است}

^{بگو هر آنچه دلت خواست را به حضرت عشق
چرا که سنگ صبور است و محرم راز است}

^{ولی بدان که شکار عقاب خواهد شد
کبوتری که زیادی بلند پرواز است}

 

 

شعر: سیما یاری

^{آنجا كه چشمان مشتاقی برای انسانی اشك می ریزد، زندگی به رنج كشیدنش می ارزد...}

 

^{گل بود اگر...} 

^{سهمی نبرد از بارش باران
و رود
بدرود گفتش
رویید و رویانید
بر پیکر خود
خارهای تیز زهر آلود را کاکتوس
کاکتوس طعمه خوار
در شوره
زار خشک
گل بود اگر می بود باران
گل بود اگر با رود می رویید}

باران ...

<sup>گونه هايت خيس است ؟

باز با اين رفيق نابابت ، نامش چه بود ؟ هان ! باران …

باز با “باران” قدم زدي ؟

هزار بار گفتم باران رفيق خوبي نيست براي تنهايي ها

همدم خوبي نيست براي درد ها

فقط دلتنگي هايت را خيس و خيس و خيس تر ميكند...</sup>